Ενας επιφανής μαθηματικός ο οποίος έγινε διάσημος σε όλον τον κόσμο
επειδή κατόρθωσε να «γυρίσει» τις πιθανότητες στη ρουλέτα υπέρ του και
εναντίον της μπάνκας έσπασε την πολύχρονη σιωπή του σχετικά με το πώς
πέτυχε αυτόν τον άθλο.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο Ντόιν Φάρμερ
χρησιμοποίησε τον πρώτο υπολογιστή στον κόσμο που μπορούσε να φορεθεί
(κρυμμένο μέσα στο παπούτσι του) για να κερδίσει τα τραπέζια της
ρουλέτας στη Νεβάδα. Δεν αποκάλυψε όμως ποτέ πώς το έκανε.
Σπάζοντας τη σιωπή
Τώρα αποφάσισε να σπάσει τη μακρά σιωπή του, καθώς δύο ερευνητές,
εμπνεόμενοι από την ιστορία του, ανέπτυξαν και δημοσίευσαν τη δική τους
μέθοδο για να κερδίσει κάποιος την μπάνκα.
«Δεν μιλούσα επειδή δεν ήθελα να κάνω γνωστή οποιαδήποτε
πληροφορία θα μπορούσε να εμποδίσει οποιονδήποτε να πάρει τα χρήματα των
καζίνων» γράφει ο κ. Φάρμερ, ο οποίος σήμερα είναι καθηγητής στο
Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, σε ένα προσχέδιο άρθρου που γνωστοποίησε στο
«New Scientist». «Δεν βλέπω πλέον κάποιον ικανό λόγο για να διατηρήσω περισσότερο τη σιωπή μου».
Τάξη στο χάος της μπίλιας
Το άρθρο του κ. Φάρμερ αποτελεί απάντηση σε μια πρόσφατη μελέτη του Μάικλ Σμολ από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας στο Περθ και του Μάικλ Τσε
από το Πολυτεχνείο του Χονγκ Κονγκ η οποία έχει υποβληθεί προς
δημοσίευση στην επιθεώρηση «Chaos». Οι δύο ερευνητές δείχνουν ότι με
μερικές μετρήσεις και με έναν μικρό υπολογιστή ή ένα smart phone μπορεί
κάποιος πραγματικά να αντιστρέψει τις πιθανότητες προς όφελός του. Το
κόλπο έγκειται στο να καταγράψει πότε η μπίλια και ένα καθορισμένο τμήμα
τού περιστρεφόμενου τροχού περνούν από ένα επιλεγμένο σημείο.
Το μοντέλο τους χωρίζει το παιχνίδι σε δύο μέρη: αυτό που
συντελείται εν όσω η μπίλια γυρίζει γύρω από τη στεφάνη του τροχού και
στη συνέχεια πέφτει, το οποίο είναι εξαιρετικά προβλέψιμο, και στο τι
συμβαίνει από τη στιγμή που η μπίλια αρχίζει να αναπηδά σε διάφορα
σημεία - διαδικασία η οποία είναι χαοτική. Ο κ. Σμολ και ο κ. Τσε
κατόρθωσαν να υπολογίσουν χονδρικά σε ποιο σημείο η μπίλια είναι
πιθανότερο να ξεκινήσει το ακανόνιστο αναπήδημά της και άρα σε ποιο
τμήμα του τροχού είναι πιθανότερο να σταματήσει.
Μία στις πέντε κερδίζεις!
Χρησιμοποιώντας μια διακριτική συσκευή μέτρησης παρόμοια με εκείνη
του κ. Φάρμερ, οι δύο ερευνητές μπόρεσαν να προβλέψουν σε ποιο μισό του
τροχού θα έπεφτε η μπίλια σε 13 από τις 22 δοκιμές. Σε τρεις δοκιμές
μάλιστα το μοντέλο προέβλεψε την ακριβή θέση. Αυτό ισοδυναμεί με
αντιστροφή των πιθανοτήτων από 2,7% υπέρ της μπάνκας (στις ευρωπαϊκές
ρουλέτες) σε 18% υπέρ του παίκτη. Αυτός ο αριθμός των δοκιμών είναι πολύ
μικρός, γι' αυτό στη συνέχεια οι επιστήμονες επαλήθευσαν την τεχνική
τους με 700 δοκιμές στις οποίες χρησιμοποίησαν ένα αυτόματο σύστημα με
κάμερα, το οποίο όμως δεν ήταν καθόλου διακριτικό ώστε να μπορεί να
χρησιμοποιηθεί στο καζίνο.
Ο κ. Φάρμερ λέει ότι το μοντέλο του κ. Σμολ και του κ. Τσε μοιάζει
πολύ με το δικό του, εκτός από το ότι οι δύο ερευνητές θεωρούν ότι η
κύρια δύναμη που επιβραδύνει την μπίλια είναι η τριβή με τη στεφάνη, ενώ
εκείνος είχε διαπιστώσει ότι αυτή ήταν η αντίσταση του αέρα. Ο κ. Σμολ
πιστεύει ότι τα καζίνα γνωρίζουν αυτό το κόλπο. Ο Χόλγκερ Ντάτλιν,
ειδικός στη θεωρία του χάους και στη μηχανική από το Πανεπιστήμιο του
Σίδνεϊ, υποστηρίζει ότι τα καζίνα μπορεί να προφυλάσσονται εναντίον του
συγκεκριμένου κόλπου κλείνοντας τα στοιχήματα προτού ο τροχός γυρίσει
αρκετές φορές ώστε να γίνουν οι απαραίτητες μετρήσεις.
Ο κ. Σμολ δηλώνει επίσης ότι αρκετοί άνθρωποι του έχουν αναφέρει ότι έχουν δοκιμάσει το κόλπο και ότι αυτό πιάνει: «Ενας μάλιστα μου έστειλε φωτογραφίες του δαχτύλου του ποδιού του στο οποίο είχε προσαρμόσει μια μικροσκοπική συσκευή».Πηγές: tovima.gr
